…
A sztukę? Każdą ja miłuję.
Z kulturą przeto jej hołduję!

…
Kultura i sztuka dla duszy są jadłem. 
Z dawna je miłuję. Tak. Po uszy wpadłem.

…
Z kulturą, bez sztućców zasiadłem do jadła. 
Pisarskiego kunsztu sztuka mnie dopadła. 

…
Tak. Miłuję barok, renesans i gotyk,
Pędzla wsze fantazje, w tańcu ludzkie spłaty.
Do dźwięków harmonii kieruję kochanie,
Oczy wypatruję w filmowym ekranie.
Czuję, chłonę sobą krzycząc w duszy "Hurra!".
Non stop mnie pochłania sztuka i kultura.

…
Cudowna kultura, ot, choćby pisania
Oraz ta kochana sztuka rysowania,
Co dzień mną targają i bezwolnym czynią. 
Czy wasze, też, serca także dla nich biją?

…
Czy czytać mi wolno? Oczyma? Dotykiem?
Czy bez sztuk przeróżnych coś warte jest życie?
Czy bez naszych śmiechów i łez tych wzruszenia
Dzień za dniem nie mija, ot tak, od niechcenia?
Czy film oglądając mam prawo mieć zdanie
O jego przesłaniu? Podziwiać klaskaniem?
Czy zespół, rockowy, mnie może kształtować?
Czy myśl może skłębić zwyczajna rozmowa?
Czy każdą odpowiedź zna dzisiaj nauka?
...
Odpowiedz kochanie: kultura czy sztuka?

…
Spod Legionowa pewna Małgosia 
Czyniła w sztuce niemało roszad. 
Wprost to kochała.
Z kulturą grzmiała 
Swym aparatem - pstryk, pstryk – „fotosa”.


Marek Dąbrowski